درمان بیش فعالی در کودکان یکی از اختلالاتی است که امروزه با توجه به سبک زندگی و تغذیه، خیلی از مادران را به دنبال خود کشیده است. کشف علت بیش فعالی و درمان آن بسیار سخت است چون بیش فعالی انواع مختلفی دارد. مادران ترجیح میدهند این اختلال در کودکانشان بدون دارو حل و فصل کنند. در ادامه به روش‌های درمان بیش فعالی در کودکان و علت بیش فعالی کودکان خواهیم دانست. با تیم تولید محتوای انجمن توسعه سلامت مهر پارسی همراه باشید.
آنچه در این مقاله میخوانید ...
بیش فعالی چیست؟
قبل از بررسی درمان بیش فعالی در کودکان بهتر است با چیستی آن آشنا شویم. قطعا واژه‌ی بیش فعالی به گوشتان خورده و با شنیدن آن یک کودکی در ذهنتان تداعی میشود که بسیار فعال و جنب و جوش بالایی دارد. اما باید بدانید که هر جنب و جوشی نشانه‌ی بیش فعالی نیست بلکه اگر کودک گوشه‌گیر و بیش از حد آرام باشد نشان از عدم سلامتی روانی اوست.
کودک بیش فعال کودکی است که فعالیت زیادی دارد ولی در یادگیری تمرکز کمی دارد و نمیتواند کسب مهارت کند. اگر کودک در این بازه زمانی از زندگی‌اش درمان نشود در بزرگسالی این موضوع گریبان‌گیرش خواهد شد و زمینه‌ی ترک تحصیل برایش فراهم میشود. پس والدین باید درمان بیش فعالی در کودکان را جدی بگیرند.
عدم درمان بیش فعالی در کودکان، چه عواقبی دارد؟
اگر علت بیش فعالی در کودکان پیدا نشود و درمان به موقع صورت نگیرد؛ در بزرگسالی و نوجوانی، رفتار‌های ضد اجتماعی از او سر میزند. برای مثال مصرف دخانیات و مشروبات الکلی در سنین نوجوانی، افسردگی و ناامیدی در زندگی، عدم تمرکز در یادگیری و … میتواند ریشه در عدم درمان بیش فعالی کودکان داشته باشد.
در چه سنی بیش فعالی قابل تشخیص است؟
شاید برایتان جالب باشد که بدانید بیش فعالی مخصوص یک سن خاص نیست. حتی در نوزادان و آدم‌های ۵۰ ساله نیز بیش فعالی دیده میشود. ولی بطور معمول، بروز این اختلال در کودکان تا قبل ۷ سالگی میباشد.
بررسی علائم بیش فعالی در سنین مختلف
بیش فعالی چند نشانه‌ی شایع و بارز دارد که در همه سنین دیده میشود. این علائم به شرح زیر است:
- عدم تمرکز کافی
- فعالیت بیش از حد و عدم خستگی
- پرخاشگری سریع و عدم تحمل رنج و سختی
- بی‌توجهی به محیط اطراف
اگر کودک شما خیال بافی میکند، گاها در درس‌هایش تمرکز کافی ندارد و برخی روزها بی‌حوصله است و نمیتواند تمارین مدرسه‌اش را انجام دهد؛ نگران نباشید این امر عادی است و نشانه‌ی بیش فعالی نیست.
علائم بیش فعالی در دختران : بی‌نظمی، بی‌توجهی به اطراف، ناتوانی در فراگیری و آموزش
علائم بیش فعالی در پسران: پرخاشگری سریع، فعالیت‌های بی منطق و حرکات عجیب
علائم بیش فعالی در نوزادی
نوزادی که دائم در حال گریه است، خیلی سخت آرام میگیرد و بیشتر مواقع بی‌قرار است، خواب کافی ندارد و برخی مواقع پرخوری میکند و برخی موارد اصلا غذا نمیخورد درگیر بیش فعالی است.
علائم بیش فعالی در سن ۲ الی ۵ سالگی
کم حوصله بودن در بازی‌های فکری، عدم توانایی در انجام کارهای مختلف، عدم رعایت احتیاط و انجام کارهای خطرناک، بی‌نظمی و … از علائم شایع بیش فعالی در سن ۲ الی ۴ سالگی است.
علائم بیش فعالی در دوره‌ی پیش دبستانی
کودک نمیتواند یک‌جا بنشیند و دائم بیقراری میکند، انجام کارهای ظریف شخصی مثل بستن کمه لباس برایش سخت است، تاخیر در گفتار دارد و بداخلاقی و بد قلقی میکند.
علائم بیش فعالی در دوره دبستان
علائم بیش فعالی در دوره دبستان به شرح زیر است:
- نمیتواند جهت و زمان را به درستی تشخیص دهد.
- با دوستانش به هنگام درس زیاد صحبت میکند.
- نمیتواند یکنواخت مشق بنویسد و دائم دستش را از کاغذ برمیدارد و واژه‌ها بصورت رقصان در خطوط کاغذ دیده میشود.
- به حرف‌های معلمش درست گوش نمیکند.
- هیجانات ناپایدار دارد و دائم حواسش به اطراف پرت میشود.
- تکالیفش را نمی‌نویسد و والدین سر این موضوع به آموزگار رجوع میکنند.
- هم‌کلاسی‌هایش را به طرق مختلف آزار میدهد و خشن و پرخاشگر است.
درمان بیش فعالی در کودکان و سایر سنین
در اولین مرحله از درمان بیش فعالی در کودکان؛ مشورت با یک متخصص ماهر است. دقت کنید که تشخیص به موقع و شروع درمان در زمان درست بسیار مهم است.
متخصصان در مراحل ابتدایی درمان بیش فعالی در کودکان از روش‌هایی مثل بازی درمانی و قصه درمانی شروع میکنند که در دسته روش‌های درمان بدون دارو قرار دارد. این مرحله از درمان کم هزینه‌تر است و اگر درمان را به موقع شروع کرده باشید تاثیر گذار خواهد بود درمان قطعی را مشاهده خواهید کرد.
درمان بیش فعالی در کودکان بدون دارو مدت بیشتری زمان میبرد. در این روش خود والدین نیز عنصر مهمی هستند که باید یکسری نکات را رعایت کنند تا نتیجه سریعتری را ببینند. وظایف والدین در طول درمان به شرح زیر است:
- والدین باید اطلاعات خود را در زمینه اختلال بیش فعالی و علت بیش فعالی کودکان بالا ببرند. این کار را با استفاده از مقالات و اعتماد به متخصص پیش بگیرند.
- والدین باید ضمن هماهنگی با متخصص، طبق یکسری برنامه‌های خاص، برای کودکشان وقت بگذارند تا فراگیری‌هایی که کودک در جلسات مشاوره داشته، در ذهنش نهادینه شود.
- والدین باید در بازه زمانی بین دو جلسه مشاوره، فعالیت‌های و عملکرد و تغییرات کودکشان را به پزشک متخصص گزارش کنند.
انواع بیش فعالی چیست؟
۱. اختلال اول : بدون دقت و توجه
در این نوع از بیش فعالی فرد نمیتواند بر فعالیت خود تمرکز کند و از پس مسئولیتی که بر عهده‌اش گذاشته‌اند بربیاید. این کودکان به جزئیات توجهی نمیکنند، نمیتوانند بر بازی و فعالیتی تمرکز کنند، علاقه‌ای در تمام کردن مشق‌هایشان ندارند، در بیشتر مواقع وسایل و کتاب مدرسه را جا میگذارند.
۲. اختلال دوم : تکانشی
یکی از علائم بارز نوع تکانشی، فعالیت بیش از حد است. اما با افزایش سن کودک، سطح این نوع از بیش فعالی کم میشود. این نوع از بیش فعالی کودکان ناآرام‌اند و کاملا بدون توجه به اطرافشان و بی هیچ ایده و فکری کارهایی انجام میدهند که گاها خطرناک است.
این دسته از کودکان در سکوت نمیتوانند بازی کنند؛ گاهی از یک سطح بالا میروند، از صندلی میپرند، بیش از حد حرف میزنند، در صحبت دیگران میپرند، نوبت خود را در بازی رعایت نمیکنند.
۳. اختلال سوم : ترکیبی
این افراد ترکیبی از دو نوع بالا هستند یعنی هم پرتحرک‌اند و هم نمیتوانند تمرکز کنند. این نوع از انواع شدید بیش فعالی است و درمان بیش فعالی در کودکان در این مورد باید به موقع صورت بگیرد.
کلام آخر
ممنون که تا انتهای مطلب با ما همراه بودید. در این مقاله به درمان بیش فعالی در کوکان و علت بیش فعالی کودکان پرداختیم. اگر در این زمینه اطلاعاتی دارید با ما به اشتراک بگذارید. اگر در این مورد تجربه‌ای دارید برای ما بنویسید. پیشنهاد میکنم از بخش تجهیزات پزشکی و کنترل دیابت سایت ما بازدید نمایید و سایر محتواها را از بخش مقالات و تازه‌های پزشکی پیگیری نمایید.
